Zaproszenie na wspólną wystawę „Dance&Wings” – obrazy akwarelowe Ewa Hapek i Alex MacDonald, BWA Kielce

Zapraszam na wspólną wystawę malarstwa akwarelowego „Dance & Wings” Ewa Hapek i Alex MacDonald

Zaprezentuję na niej wybrane obrazy stworzone w ciągu ostatnich kilku lat mojej działalności jak również kilka najnowszych, niepublikowanych dotąd obrazów.

Wspólna ekspozycja z brytyjskim akwarelistą Alexem Macdonaldem jest połączeniem ulotności tańca oraz ptasich piór, dwóch natur i dwóch światopoglądów. Zapraszam Was do odwiedzenia Alexa na Instagramie –  alexmacart1

Zapraszam do zapoznania się z tekstem kuratorki wystawy Stanisławy Zacharko – Łagowskiej.

„Zapewne wiele jest powodów, dla których Ewa Hapek wybrała motyw ptaków jako główne
źródło inspiracji swoich kameralnych malarskich kompozycji. Poza niezwykłą urodą rozmaitych
ptasich gatunków, bogactwem kształtów ich ciał, materii i barwności upierzenia, na pewno
przyciągnęły artystkę również związane z nimi symbole i znaczenia. Ptaki są bowiem uniwersalnym
symbolem wolności, pośrednikami pomiędzy niebem a ziemią, a w wielu kulturach również
symbolami nieśmiertelności, uwolnionej od ciała duszy, a także wcieleniami rozmaitych bóstw. Z
poszczególnymi gatunkami związane są również i odrębne znaczenia: na całym świecie symbolem
pokoju jest gołąb, mądrości i wiedzy – sowa i kruk, bohaterstwa i szlachetności – orzeł, pychy i
próżności -paw, itd.

Ptasie ciało jest także niezwykle trudnym technicznym wyzwaniem dla malarza: każde z nich
to bogactwo miękkości i barwnej świetlistości piór, twardych struktur dziobów, nóg i pazurów,
mięsistych dekoracyjnych grzebieni, lśniących paciorków oczu – a także charakterystycznych
kształtów i ruchów. Ich uchwycenie i przedstawienie wymaga rozwiniętego zmysłu obserwacyjnego,
znakomicie opanowanego malarskiego rzemiosła oraz cierpliwości i precyzji w odtwarzaniu licznych i
różnych szczegółów. Tymi wszystkimi umiejętnościami może poszczycić się Ewa Hapek – co widoczne
jest w każdym z jej akwarelowych obrazów. Widocznym jest także to, że ptaki i ich kształty – chociaż z
upodobaniem maluje również ich realistyczne wizerunki – są dla artystki nierzadko tylko
elementami wyjściowymi do dalszych malarskich rozważań. Najczęściej ukazane na czystym białym
tle mięsistego akwarelowego papieru, na ogół wiernie mają odtworzone tylko głowy i celnie
uchwycony charakterystyczny dla każdego gatunku ruch. Pozostałe części ich ciał są rozmalowane w
pół-abstrakcyjne formy lub przeradzają się w subtelne motywy roślinne. Czasem są, rozbudowaną o
obecność owadów, roślin czy drobnych zwierząt, ilustracją poetyckich metafor czy literackich, a
nawet anegdotycznych, skojarzeń, jak „Jaskółka uwięziona”, „Cisza II”, „Powitanie słońca”,
„Zaćmienie” , „Wybór” , „Pawie oko” czy „Różowy w środku”.

Ewa Hapek perfekcyjnie opanowała trudną – nie znoszącą poprawek – technikę akwareli.
Używa jej w wersji „na mokro”, co pozwala uzyskać miękkie, ulotne i półprzejrzyste efekty stapiania
się ze sobą poszczególnych plam barwnych, oraz wersji „na sucho” – umożliwiającej jej precyzyjne
przedstawienie drobnych szczegółów i twardszych wizualnie detali. W tej pierwszej – otwiera się na
twórczą rolę przypadku: akceptuje swobodne – choć kontrolowane – plamy i zacieki rozlewającej się
farby , w tej drugiej – całkowicie panuje nad każdym, najdrobniejszym pociągnięciem pędzelka i
malarskim rysunkiem, dążąc do dokładnej realizacji swojej koncepcji obrazu.

Piękno, perfekcja i lekkość – to pierwsze skojarzenia, jakie budzą akwarelowe, „ptasie”
kompozycje Ewy Hapek. Już to wystarczy do przyjemności kontemplowania jej niecodziennej sztuki –
a oferuje ona o wiele więcej w detalach, szczegółach i malarskich smakach. Warto się w nie zagłębić,
przeżyć – i docenić niezwykłą twórczą osobowość ich autorki.”

Stanisława Zacharko-Łagowska